Bronsttocht 2012 met journalist

Voor hen die dit gemist hadden...: zie http://www.refdag.nl/achtergrond/natuur-techniek/nunspeetse_natuurliefhebber_volgt_bronst_op_de_voet_1_679084
Voor m'n bloglezers een herkenbaar verhaal.

Bronst 2012 Veluwe afgelopen?

Inmiddels ligt onze traditionele bronstnacht weer achter de rug. Dit jaar in klein gezelschap een nacht doorgebracht op onze mooie Veluwe.
Aan het 'begin' van de avond (10 tot 12 uur) per fiets het voor ons bekende gebied doorkruist. Op verschillende plaatsen waren er nog bronstactiviteiten waar te nemen inclusief een gevecht van redelijk dichtbij.

Daarna, toen collega blogger van grofwild.blogspot.com zich ook aansloot, hebben we met de auto verschillende locaties in de wijde omgeving verkent.

Bijzonder om, ook al is het midden in de nacht, nog mensen tegen te komen. In Gortel kwam een groep jongelui van net wel / geen 18 het bos uit. Hadden uren door de wouden gedwaald en bijna niets gehoord.... Terwijl we met hen stonden te kletsen viel ons oog op een busje wat een beetje vreemd geparkeerd stond. Bleek er iemand in te slapen. Later op de dag stond het busje geparkeerd langs de Stakenbergweg in Elspeet..... Blijkens de informatie op het busje een gids... blijkbaar heeft de gids het zo druk met rondleidingen dat er geen tijd is om thuis te slapen....

Je merkt tijdens zulke nachten dat de echte fanatiekelingen de hele nacht doorgaan. Onze collega die in deze periode 2 weken vrij neemt om de bronst 's nachts goed te kunnen volgen stond ook paraat met z'n nachtkijker. Zelfs kwamen we rond 3 uur nog fietsers tegen.....

Na een heerlijke barbeque in Gortel (zo goed als niets te horen..) zijn we weer richting Elspeet getogen voor een kort slaapje. Helaas werd dat korte slaapje een wat langer slaapje. We versliepen ons..... Zie ook: http://www.grofwild.blogspot.nl/2012/10/alleen-geen-goede-fotos.html) Dus geen zonsopkomst met bronstige herten maar een paar slapende woudlopers in een chalet waar de regen tegen de ramen 'kletterde'....
Een hele gezellige nacht, maar wat minder bronst en al helemaal geen foto's. Van verschillende kanten hoor je toch wel dat op meerdere plaatsen de bronst niet zo heftig is. Wat voor al die locaties geldt is dat het niet echt koud is geweest. Zou dat de oorzaak zijn?

Deze week ook nog een rondje gereden, hier en daar kleine roedeltjes met plaatsherten, maar ze stonden allen gezellig bijeen, zonder geluid, zonder concurrentie. Toch maar weer eens een fietsrondje maken om te zien wat de stand is..

Tip: mooi 'twitterverhaal' op: http://www.grofwildfoto.blogspot.nl/2012/10/vermoeid-bronsthert-gered.html
We houden jullie op de hoogte!

Bronst andere jaren

Kijk ook eens bij de volgende blogpost: bronst van 2011 en eerder:

2011:
http://www.wildervaringen.blogspot.nl/2011_09_01_archive.html

2010:
http://www.wildervaringen.blogspot.nl/2010_09_01_archive.html
http://www.wildervaringen.blogspot.nl/2010_10_01_archive.html

2009:
http://www.wildervaringen.blogspot.nl/2009_10_01_archive.html

Bronst Veluwe 2012 II

Bronst 2012 is nog niet afgelopen! Vanmorgen weer een fietstochtje gemaakt. Het weer zag er niet echt aanlokkelijk uit.. Het regene fors.
Op de bekende locatie bij 'de Arena' was het vrij stil. Wel wat geburl, maar veel minder dan zaterdagmorgen. De herten die we konden zien waren al vrij vroeg vertrokken, de dekking in.

Gelukkig was het ondertussen droog en officiële zonsopkomst tijd: samen met m'n reisgezel op deze morgen, het gebied ingetrokken. Al vrij snel zagen we wat op ons pad: een man die met fototoestel in de aanslag het bos 'inkeek' en een zwijn wat rustig het bospad ploegde.

De man bleek een geweidrager in 'het vizier' te hebben en het zwijn trok zich weinig van ons aan. Uiteindelijk verdwenen de geweidrager en zwijn het bos in.
Aangespoord door burlgeluiden trokken we verder. Net om de hoek waar we weer een mooi zich hadden over de weilanden stond een ree rustig te eten. Door de tegenwind bleef hij vrij lang in het weiland staan.

Verder was het rustig in het gebied wat betreft bronst en herten. Regelmatig kwamen we andere wildliefhebbers tegen. Uiteraard de locatie bezocht waar zaterdag ook een roedel zich schuilhield. Dat was nu weer het geval. Geweidrager met ... hinden verbleef in dit relatief kleine stukje groen.

Toen we een van de opzichters van het gebied tegenkwamen heb ik hem uiteraard de vraag gesteld: zijn er dit jaar meer 'bronstrijpe' geweidragers afgeschoten? De echte bronst en bronstroedels bevinden zich dit jaar maar op 1 locatie in tegenstelling tot andere jaren. Dan konden we op 3 locaties genieten van de bronst. Gemiddeld zaten de beheerders redelijk op het afschotniveau wat ze moesten halen en deels vind er nu geen afschot meer plaats vanwege de bronst. Maar er zijn niet meer geweidragers afgeschoten dan anders, dus die mogelijke verklaring valt af. Hij kon ook niet duidelijk achterhalen wat de oorzaak was.

Het was ondertussen al negen uur geweest toen wij ons laatste deel van de tocht begonnen. Ik hoopte dat we nog wat wild duidelijk zouden kunnen waarnemen zodat m'n reisgenoot met deze ervaring naar huis kon gaan.. En ja hoor... het lukte:

Net te ver weg voor een mooie, scherpe foto. Maar toch.. Nog geen imposante geweidrager, al bleek later dat deze heer ook een aantal dames om zich heen had verzameld. Één daarvan stak nadat hij verdween het pad nog over. Later ontdekte mijn reisgenoot heel scherp hetzelfde roedel in een bosvak. Geweidrager met ongeveer 10 hinden. Dat deze geweidrager mee doet met deze bronst was niet alleen te zien aan z'n roedel, maar ook aan de kleur van z'n vacht; de onderkant van z'n buik was donkerbruin/ zwart van de modder. Herten 'plassen' zich in deze tijd onder en rollen daarna lekker door de modder waardoor er een eigenaardige 'bronstlucht' ontstaat.

Onze bronstervaringen worden blew. van het weekend vervolgt!

Hertenbronst 2012, Veluwe

Een blog over de bronst van 2012 kan natuurlijk niet achterblijven. Inclusief de zogenaamde voorbronst zijn de herten nu al 3 weken actief. Tussendoor een aantal dagen wat minder activiteit, maar op dit moment volop! Het lijkt erop dat we nu tegen de hoogbronst aanzitten.

Zo kon het gebeuren dat ik een bepaald gebied doorgefietst had, wel wat had gezien, maar vluchtig, dacht dat ik niets meer zou zien, dus was niet scherp meer... Fiets ik een bosvak uit naar de hei, staat er een enorm roedel op de hei met op de achtergrond de opgaande zon..... Uiteraard zien ze mij eerder.... Heel stom.. gemiste kans voor mooie foto's.. Dus; altijd blijven opletten! Foto volgt.

Bronst betekent voor ons een drukke periode.. Lekker vaak de natuur in, vroeg het bed uit en laat erin....
Niet alle tochten leveren evenveel ontmoetingen met herten op, maar hoe meer we richting de hoogbronst gaan, hoe meer de herten zich laten zien / fotograferen terwijl het licht is. Bronstige herten zijn in die periode toch wat 'roekelozer' en omdat er op sommige momenten erg veel mensen staan te kijken kan het lang duren voordat de bronstroedels de vlakten verlaten en de dekking opzoeken.

De bronst van 2012 is om verschillende redenen toch weer heel anders als de bronst van 2012. Het meest opvallende is dat de bronst zich dit jaar zich vooral op 1 plaats afspeelt in Elspeet. De afgelopen jaren konden we op 3 locaties genieten van het bronstspektakel. Dit jaar met name rond de 'arena van Elspeet'. Wat de oorzaak daarvan is? Zijn er mogelijk wat grotere herten afgeschoten waardoor er minder 'bronstrijpe' geweidragers zijn? Is het op andere locaties toch wat te onrustig? Dat laatste kan het geval zijn omdat er in een deel van Elspeet elke keer om zes uur 's morgens al hout wordt geoogst. Niet echt bevorderlijk voor de rust...

Op de plaats waar ik een week eerder een roedel 'miste' let ik de volgende keer uiteraard extra goed op. En ja hoor...:

Trotse houding!

Bovenstaand beeld laat goed zien wie er de baas is! Al is het geen topfoto, het beeld is duidelijk: wie maakt me wat! Dikke bronstmanen, gespierde bouw. Deze 12 / 14 ender gaat zeker een rol spelen in de bronst!

Dezelfde morgen: erg nevelig, toch een geweidrager te zien... Mooie ochtend, mooie kleuren. Maar ik hoop op meer.... Overigens in die week ook voor het eerst 'manke Nelis' gezien. Een geweidrager wat toen al mank liep. Het leek op afstand een plaatshert te zijn, maar vreemd genoeg 'joeg' hij zijn roedel een prikkeldraad over een ander weiland in en verdween zelf de tegenovergestelde richting uit. Niet echt het gedrag van een bezitterige plaatshert.

Vandaag, 22 september 2012, een hele andere bronstochtend. Nadat ik gisteravond na een receptie een groot deel van de collega's heb laten kennismaken met de bronstgeluiden op de Aardhuisweg, vanmorgen weer met een gast het bos in. Lekker vroeg, eerst nog wat plekken langs om te luisteren hoe het daar met de bronst is. Een leuke ontmoeting wil ik jullie niet onthouden. Er stak niet zo ver voor mijn auto een hert over het bos weer in. Iets verder zet ik de auto stil, stap uit en probeer een herten'blaf' na te doen. Hij reageert! Zo ging dat enkele keren heen en weer totdat er een colonne auto's met wildtoeristen arriveerde... Verder... lijkt helaas de bronst zich te beperken tot 'de Arena' in Elspeet. Wat de oorzaak is? Mogelijk zijn er wat oudere geweidragers geschoten zodat er minder concurrentie is? Stonden we eerst met ongeveer 50 mensen te luisteren en te kijken naar een bronstroedel in 'de Arena', helaas te ver weg voor een foto. Gelijk met de officiële zonsopkomsttijd via de bospaden naar de overkant gefietst. Aan de bosrand zat Piewie (van grofwild.blogspot.com en grofwildfoto.blogspot.com) te filmen.

Dit tafereel zagen we aan de overkant. Een mooi bronstroedel wat 'de Arena' niet uit durft? te trekken. Na een tijdje bleek er ook een tweede geweidrager te zijn! Dat leverde uiteindelijk wat moois op!

Tweede geweidrager nadert van links het roedel en probeert het plaatshert te imponeren door zijn gedrag, lucht en burlen. De hinden worden er wat onrustig van...
De geweidragers naderen elkaar, lopen wat om elkaar heen te draaien, zonder geluid overigens, en uiteindelijk achter elkaar.. 

Dat om elkaar heen draaien heeft niet het gewenste effect. Wat doe je dan? De beuk erin! Kletterende geweien is het gevolg. Prachtig geluid zo op de open vlakte met wat mistflarden boven het veld. Een korte maar hevige strijd, de hinden gaan er ondertussen gedeeltelijk van door, en een van de twee geweidragers neemt de benen.. Z'n bek open, afgepeigerd vlucht hij het bos in.

Een uitsnede om goed te kunnen zien wat er gebeurd. Let op de hinde rechts die er vandoor gaat...

Iets verderop stond dit kleine roedeltje te kijken... Een zeer jonge geweidrager (spitser) met enkele hinden. Afgedwaald van het grotere roedel? Een brutale jonge geweidrager die z'n kans pakt? In ieder geval waren ze erg onrustig en wisten ze niet wat ze moesten doen. Mogelijk voelden ze zich wat veilig door de nevels?

Ondanks deze mooie momenten was onze tocht nog niet voorbij. Op verschillende plaatsen was nog geburl te horen. Wegtrekkende herten die (met roedel) een rustplaats zoeken. Ze zijn toch ruim 12 uur actief geweest. De eerste geluiden worden 's avonds al om 19.30 uur gehoord, vanmorgen ging het door tot 8.00 uur. Net naast een klein paadje werden we opgeschrikt door een duidelijke burl.... Hemelsbreed op 50 meter staat een grote geweidrager in de dekking. Omringd door zijn bronstroedel burlt hij nog een paar keer en gaat dan liggen. Het hele roedel is 'opgeslokt' door de dekking van het groen.

Deze bronstbelevenissen krijgen hopelijk volgende week een vervolg! 

Even bijpraten, zomerperiode 2012

Het is al (te) lang geleden dat ik hier wat heb gedeeld over m'n ervaringen. Het gaat er bijna weer van komen...!

Deze week: ervaringen van deze zomer, reënbronst, toeristendruk op de Veluwe en de eerste bronstgeluiden!!!

De zomerperiode is bij uitstek (wat vrije tijd betreft) om de natuur in te trekken. Toch is er dit jaar niet zo heel veel van gekomen... Waarschijnlijk zijn we teveel weken naar het buitenland geweest...

Natuurlijk zijn we wel een paar keer de natuur ingegaan, op zoek naar o.a. wild. Opvallend dat het deze zomer een stuk rustiger was qua wild en druk(ker) met toeristen. Voor de  toeristische sector mooi, maar voor wildliefhebbers wat minder fijn.. Hoe we dat merken?

Troffen we andere jaren het wild regelmatig nog op lavei in de weilanden, als we net na zonsopgang het bos introkken, dit jaar was het wild al op weg naar de daginstand (dekking) of was al verdwenen.
Konden we vorig jaar spreken over de 'bokkenwei' een weiland waar iedere avond (zie http://www.wildervaringen.blogspot.nl/2011_07_01_archive.html), vaste prik, een aantal 'bokken' stonden, dit jaar weinig geweidragers gezien..

Ik verwacht dat het komt door de 'toeristendruk'. Gelukkig zijn er altijd wel mooie dingen te zien/ te horen in het bos, dus vervelen doe ik me er nooit!

Is het dan minder?... nee, het blijft iedere keer genieten als ik de natuur intrek. De zonsopkomst, vogels en ander kleiner wild blijft fascineren.

Deze zomer heb ik wel veel reeën gezien. Niet alleen hier op de Veluwe, maar ook bij de eendenkooi in Waardenburg. Mooi gebied met een mooie sprong reeën, ideaal, niet te groot gebied, om de reeënbronst te volgen. De reeënbronst valt vaak midden in de zomervakantie en het is onze goede gewoonte om dan een paar dagen in Waardenburg te bivakkeren.

Zoals eerder aangegeven heb ik de reeënbronst jaren onderschat. Want al is het dier niet zo groot als een hert, de bronst met wat minder geluid gaat.... dit is ook echt mooi! Voor het eerst een dekkende bok gezien, helaas te snel om een foto te maken, heel mooi het drijven van een reebok en het wegjagen van een bok uit het territorium van de sterkere bok.

                                     
Volop in beweging: reeënbronst 2012.

 

Maandagavond 3 september: tijdens het maken van dit onderstaande plaatje klonk het eerste burlen van 2012 in onze omgeving.... Nevels op de velden, mooie lucht en dan dat geluid... Prachtig... Bronst 2012 is begonnen. De dagen erna.... praktisch niets krijg ik te horen van anderen... Maandag 10 september; jawel, weer burlen weer waargenomen geeft collega blogger van www.grofwild.blogspot.com aan. Het is nu een beetje wachten op wat koudere, heldere nachten.. Eind september, begin oktober verwachten we de hoogbronst. Dat is later dan b.v. in het park de Hoge Veluwe.

 

Helemaal geen hertenfoto's van deze zomer?... Tuurlijk.. Enkele vanuit Duitsland en nog wat uit de regio. Volgen snel! 

Hertenkalf...!

Een aangename verrassing in juni..... Er stond voor het eerst een foto van mij in de krant. Voor de goede orde.. Een uitsnede van één van de onderstaande hertenkalf foto's. Dat zijn wel leuke momenten voor een hobbyfotograaf! Eerst nog even een jonge merel uit onze achtertuin... Natuur dichtbij! 

 

Mei 2012, hertentocht

Vorig weekend was het weer eens tijd om naar Gortel / Vaassen te gaan om met z'n allen het wildkijkscherm te bezoeken. Het was wat vroeg, maar toch... Heel in de verte konden we met de verrekijker wat ontdekken. 2 damherten dit keer.

Voor de kinderen altijd leuk, maar helaas wat ver weg.

Nu ik al wat langer in deze omgeving rondtrek weet je op een gegeven moment op welke plaatsen je iets kunt verwachten. Ogen goed openhouden dus.... Door de bomen / struiken heen dacht ik wat te zien langs de weg... Dat klopte! Ook de kinderen konden wat zien. Natuurlijk moest ik proberen een foto te maken. Onder de wind door, op m'n buik door de bladeren richting het raster gekropen. Deze geweidragers hadden niets door en lieten zich rustig fotograveren.

Allemaal wat jongere geweidragers, voorzover ik het kon zien was de grootste een acht-ender, maar op dit moment kunnen enkele enden nog doorschuiven en splitsen.

Woensdagmorgen vond ik het tijd worden om weer een vroegevogeltocht te doen. Voor werktijd, precies op de tijd van de zonsopkomst fietste ik het bos/  veld in. De boer kwam me al tegemoet, had net zijn kalvers gevoerd. 'Er staat een groot hert in de wei' was zijn boodschap. Goed om me heen kijkend fietste ik tussen de weilanden door. Niets te zien... Grapje zeker...?!

Toch... achteraan de wei, 2 laveiende geweidragers. Dat moest ik natuurlijk van dichtbij bekijken! Dat kon gelukkig omdat er paden richting het einde van de wei lopen.

Toen ik aan het einde van de wei kwam, twijfelde ik of ik wel goed zat... Beide geweidragers bleken in een glooiing van het land te lopen waardoor hun gewei in grazende toestand net boven het maaiveld uitstak.

Beide heren hadden niets door. Heerlijk te genieten van het malse voorjaarsgras. Voor hen een feestmaal na zo'n winter! Omdat ik onder de wind zat en in het groen gekleed ging hadden ze niets door. Dat gaf mij de gelegenheid ze rustig te kunnen bekijken. Het zijn volgens mij nog geen hele oude jongens, maar één van de twee leek wel een 10-ender.

Het leuke is dat ik hen al eerder heb gefotografeerd: http://www.wildervaringen.blogspot.com/2012/02/blog-post.html Er lopen er hier op dit moment 5 bij elkaar, waarvan ik er nu 2 zag. Zeer waarschijnlijk heb ik ook van één van hen enkele jaren geleden een stang gevonden. Die moet ik nog es goed vergelijken met de foto's die ik nu heb.

Een van de 2 heren bleef rustig in mijn blikveld dooreten, zo rustig dat ik hem nog enkele tientallen meters dichter kon benaderen en deze foto's kon maken. Tja.. nu had hij me wel door, vond ik ook niet erg want een hert met z'n kop omhoog is  toch nog wel mooier!

Om het rondje af te maken wilde ik nog even zien of de dames er ook nog waren en of er al kalfjes geboren waren. Door op een 'verhoging' te gaan staan had ik een aardig zicht over het veld, al begin je zonder kijker ook niet zo veel. Er lagen wat 'kleine' koppies in het gras, dus ik had al wat hoop. 2 begonnen te lopen, maar nadat ik goed keek bleken het 2 reeën te zijn... Had ik overigens nog niet eerder gezien, reeën bij een hertenroedel.
Ook al de andere oortjes die boven het gras uitstaken waren gewoon herten, mogelijk wel kalven van vorig jaar. Maar de kalfjes die nu geboren worden blijven eerst nog even buiten beeld en lopen daarna nog een tijdje met moeders mee.
Wat nog wel opvallend was; er lag ook nog 1 geweidrager in dit roedel hinden. Dat zal ook wel geen oude jongen geweest zijn!

Frisse voorjaarsochtend maart 2012

We hebben enkele mooie voorjaarsweken gehad! Op zulke mooie ochtenden is het uiteraard heerlijk om weer een keer het bos in te gaan. Een paar uurtjes ADV, resulteerde in dit 'beeldverhaal' van een mooie vroege voorjaarsochtend.

Je hoopt altijd op een ontmoeting met wild, maar al zou dat niet gebeuren, de natuur laat naast het wild nog veel meer mooie dingen zien!

 Zonsopkomst ergens in Elspeets dreven....

Mystiek plaatje, boom die lijkt te zweven in de ochtendnevels!

Tijdens het eerste deel van mijn fietstocht kwam ik 2 hinden tegen, die ik later tijdens de tocht weer ontmoette. Verder geen enkel hert.

Toen.... Door de ochtendnevels heen zag ik een, dacht toen nog, roedel hinden.. Dichterbij gekomen waren ze toch wat klein voor hinden en bleek het een sprong reeën te zijn. Dat had ik hier niet eerder gezien! Dat was overigens de tweede verrassende ontmoeting die ochtend: 15 biggetjes op een plaats waar ze niet toegestaan zijn......

Door de nevels en houtwal gedekt kon ik de reeën steeds dichter benaderen. Enkele takken verhinderden dat ik goed kon scherpstellen ondanks telelens. Om de reeën in de lens te laten kijken maakte ik een geluidje, had helaas geen fiep bij me. 

Thuis gekomen, de foto's goed bekijkend viel me op dat in ieder geval één van de dames aardig haar winterharen aan het verliezen was.

Afwerptijd geweien

In de voorjaarsvakantie uiteraard samen met @grofwild een paar keer een tocht gemaakt. Dat was deze morgen zeker niet voor niets. Tijdens een rondje Elspeet totaal 80 herten gezien. Dat is toch weer vrij veel voor deze tijd van het jaar.

Voordat ik met @grofwild een rondje ging fietsen, eerst een rondje met de auto gereden en enkele 'hotspots' bezocht. Aan de randen van de 'hertenrijke' gebieden staan veel boerderijen. Deze 'twinkelende' lichtjes met op de voorgrond een bevroren weiland leverde een mooi beeld op. Tegelijkertijd is dit een typisch Elspeets beeld: een combinatie van bos, weilanden / veehouderij met 'honderden' herten. 

Een van de vele heideveldjes in en rond Elspeet. Wit van de rijp in een vroeg, wat waterig ochtendzonnetje.

Ondertussen is de fietstocht begonnen en fietsen we rustig een bepaalde route waar we wel het een en ander aan herten verwachten. Tussendoor af en toe stoppen om mooie beelden / momenten vast te leggen.

                                    

Wat dieper het gebied in, een locatie waarvan we weten dat daar regelmatig de geweidragers te vinden zijn. Dit keer merkten de herten ons eerder op, dan wij hen, maar dat werd later wel weer goed gemaakt.

Samen met @grofwild van www.grofwild.blogspot.com toch geprobeerd de geweidragers wat dichter te benaderen. Juist in deze tijd is het mooi om te volgen wanneer ze hun gewei afwerpen. We hadden 'geluk'.

Dit viertal 'heren', wat een vijftal bleek te zijn, leeft nu weer vreedzaam met elkaar in een klein roedel. De bronsttijd ligt weer even achter ons, dus de 'vrede' is onderling weer getekend.
Ik gaf al aan dat we 'geluk' hadden omdat we op deze foto mooi kunnen zien dat er 1 hert z'n gewei al heeft afgeworpen en 1 hert 1 van de 2 stangen al afgeworpen heeft. De andere 3 heren hebben hun complete gewei nog, maar dat zal niet lang meer duren. Het proces van afwerpen gaat als volgt:

Elk jaar werpen de mannelijke herten de stangen af. Door zogenaamde beenvreters wordt via het bloed het bot net onder de rozenkrans opgelost en werpen de herten hun gewei af. Het tijdstip van afwerpen wordt door de hoeveelheid van het mannelijke geslachtshormoon bepaald. Eerst de oudere herten (februari-maart) en pas later (maart-april) de jongste herten. Soms worden de stangen gelijktijdig afgeworpen, maar het kan ook wel eens een paar dagen duren voordat de tweede stang valt. Het breukvlak, de zegel, is eerst nog rood van het bloed. Vrijwel direct begint de groei van het bot en vormt het nieuwe gewei, dat vooralsnog door een zachte grijsbehaarde huid, de bast, omgeven is. Net onder de huis en op het bot lopen de bloedvaten, die het groeiende gewei voeden. Na 4-5 maanden is het gewei volgroeid en is de kern van bot verhard en verkalkt. De basthuid sterft af en gaat los zitten. Dit gaat met jeuk gepaard en de herten schuren met het gewei tegen kleine boompjes. Door dit vegen worden de takken en bomen beschadigd waardoor sappen uit de boombast vrijkomen. Deze boombastsappen geven tesamen met het nog aanwezige bloed in de basthuid, de kleur aan het gewei. In het gewei ziet men in de lengterichting 'baantjes' lopen, dit geeft aan waar de bloedvaten liepen.De geweipunten blijven blank, omdat die door intensief vegen de sappen geen vast krijgen op het gewei. (bron: www.hetedelhert.nl) 
We hopen dat we de komende maanden ook weer foto's kunnen bloggen van de opbouw van het gewei, hopelijk ook weer van deze vijf 'heren'. Dit was voor mij toch ook wel bijzonder omdat ik dit nog niet eerder zo heb gezien en kon vastleggen op de foto.

   

                              

We hebben onze vrienden een poos kunnen observeren en zij ons... Na een tijdje trokken ze toch verder en gingen de dekking in richting hun daginstand.

Bijzonder (moerassig) stukje Elspeet. Langs een pad vonden we op verschillende takken deze witte 'veertjes' wat waarschijnlijk iets van schimmels o.i.d. zijn. Heel licht en kwetsbaar. Enkele dagen later was het ook weer verdwenen.

We werden op een andere locatie nog verrast door onderstaand roedel van ongeveer 20 hinden. Zij schrokken van ons en wij schrokken van hen. Terwijl we op een bospad fietsten liepen ze op een meter of 30 afstand in de bosrand. Waarschijnlijk schrokken ze van ons en gingen met onze fietsrichting mee, op de loop.

Dat gaf ons later de kans, toen ze het bos uitgingen een weiland over om ze te fotograferen. Zoals een volger op twitter ook al aangaf, zijn dit niet de mooiste beelden omdat ze gefotografeerd worden in een onrustige 'stand'. Door onze aanwezigheid zullen ze vast iets onrustiger geworden zijn, maar de route die ze namen is wel hun vaste route, hun wissel op weg naar de daginstand waar ze deze ochtend blijkbaar wat later op weg naar toe waren gegaan.

Toen de dames ver genoeg waren voor hun gevoel, kwamen ze dampend (door de kou) tot rust en dat leverde dit mooie plaatje op. Daarna trokken ze rustig de dekking in.

Al met al weer een mooie ochtend met veel ontmoetingen met de herten! Voorlopig zal er even geen bostocht in zitten!