Juni in het bos: hertenkalfjes! Maar ook: oog in oog met zwijnen...

Deze week toch maar weer eens echt vroeg het bos in..! Betekent om vier uur bed uit....: snel aankleden, ingepakte tas meenemen, en starten met een rondje auto.

Dat levert al snel de eerste herten op, een net voor de auto overstekende das, reewild en veel herten. Maar het is nog te schemerig om goede foto's te maken, enkele staan in m'n vorige bericht.

Zo gauw m'n klokje het officieel  toelaat, parkeer ik m'n auto en fiets het gebied in. Als eerste op zoek naar 'mijn' zes geweidragers. Helaas, de weide is leeg. Dan snel even naar een moerassig stukje met veel 'moerasgras', een dikke wissel, maar geen roodwild. Wat wel: een das en een vos, ook mooi!

Dan maar weer terug, waar heen? De keuze is altijd lastig, Staverden, Leuvenum of achter het Rode Koper?
Vaak maak ik een 'vertrouwde' keuze, zoals nu. Maar dan nog: via welke paden ga ik het gebied doorkruisen?

In de eerste weiden geen roodwild, maar wel reewild. Mooi dieprood/ bruin op een net gemaaid weiland met het gras in 'wiersen'.
Snel verder: spring bijna van schrik van m'n fiets af, want op korte afstand, weliswaar in dekking: zwijnen. Prachtig warm licht schijnt door bomen en varens. Op de knieën, camera's in de aanslag en hopen dat ze dichterbij komen... Ja hoor, deze zijn wel erg nieuwsgierig!

Ik heb wel eens eerder aangegeven dat het makkelijker is om een hert te fotograferen dan een zwijn.. Tot vandaag dan... Voor mij voor het eerst dat ik van zo dichtbij een zwijn op de foto kon zetten. Het groen speelde me wat parten, maar geeft ook weer een mooie sfeer samen met het warme, vroege, zonlicht. Genieten!

Ook mooi... ontbijten met uitzicht op duizenden waterdruppeltjes....:

De zwijnen verdwenen, de tocht werd voortgezet. Lange tijd niets te zien. Of toch wel...? 'Iemand' bleef voor mij uit fietsen.. Was ik toch niet alleen..

 

Het nadeel van fietsen, wat soms ook een voordeel is, zijn de onverwachtse ontmoetingen. Je fietst een bocht om en.... je ziet een roedel kaalwild. Het roedel trekt verder de dekking in en ik vervolg mijn weg. Tot ik links in een wat donker gedeelte van het bos het roedel weer ontwaar... De hinden zijn niet van mijn komst gediend en springen een raster over. Detail; het raster is keurig 'omzoomd' door de vrijwilligers van de 'rasterploeg' van de Vereniging het Edelhert.

Met een schok realiseerde ik me dat er drie wel erg kleine herten bij liepen: KALFJES! Zij konden met geen mogelijkheid ook dat raster over. Wat een mooie ranke beestjes, helemaal een mini Edelhert! Het was wat donker onder de bomen, maar wat een sfeertje!!! De afstand tussen mij en de kalfjes was vrij groot, maar met de telelens lukte het aardig.

Voor de zekerheid de opzichter een sms gestuurd dat er wat kalfjes gescheiden waren van hun moeder, al geeft dat normaal gesproken geen problemen, dat gebeurd vaker.

Gelijk, na de tocht één van de foto's naar de krant gestuurd... en ja hoor, hij werd die dag geplaatst! Altijd leuk!

 

Die toch al mooie dag afgesloten met de tweede zwartwild telavond. Dit keer geen hoogzit, maar een grondzit. Was ook weer genieten met een heerlijk avondzonnetje recht in ons gezicht en dit uitzicht:

 

Voorlopig doen we weer even rustig aan.... :-) Dan op zoek naar mooie gestreepte biggetjes... Er zijn er nog niet veel...! Of op zoek naar een piepklein reekalfje...! MAAR: altijd vanaf gepaste afstand en zonder bewuste verstoring!!!