woensdag 16 januari 2013

Syberische wintertocht Veluwe 2013

Syberische wintertocht 16 januari 2013.... IJselijke  temperaturen en prachtige sneeuwtaferelen... Een prachtige tocht van bijna 30 kilometer over ongerepte sneeuwpaden en dat bij -10 graden. Alleen dat is al een ervaring op zich. De kou trotseren om te genieten van natuur en wild!  
Ik was dit keer niet eens zo heel vroeg, moest eerst nog van huis uit naar de Noorderheide fietsen... pff.. Als je dan ontdekt dat je de eerste bent die daar komt.... Mooie witte besneeuwde paden met goed zichtbare prenten van veel en divers wild... Ook een wissel door de lage begroeiing heen laat een heel duidelijk donker 'spoor' achter..
Hier liepen een paar dagen eerder zeven mooie geweidragers.... Vandaag een witte, wat nevelige vlakte. Volledig 'in rust'! M'n eerste etappe zat erop: van huis naar Elspeet. Etappe 2 voert over de Noorderheide en de wouden die daaraan grenzen naar Gortel. Grotendeels onbekend terrein, maar Googlemaps helpt me prima! Hoewel het op weg naar Elspeet fiks koud was, is de temperatuur tussen de bomen (met vele lage kleding aan en in beweging op de fiets) goed te doen.
Zoals ik in mijn vorige bericht schreeft liggen er diverse waterpartijen in dit gebied. Zaterdag nog 'kaal', nu bedekt met een witte laag vocht.
Aangrenzend aan het kroondomein is er een groot stuk bos 'ingerasterd'. Deels ws voor de jonge aanplant, maar mogelijk herbergt dit gebiedje nog meer mooie verrassingen waar wij helaas alleen maar naar kunnen gissen. Normaal heb ik een hekel aan rasters, maar met zulke winterse omstandigheden geeft het ook wel mooie lijnen / diepte in foto's.
Het wild liet zich deze morgen niet zien. Niet verwonderlijk: met deze temperaturen proberen ze zich zo 'gedeist' mogelijk te houden. Iedere stap teveel kost energie. Die energie hebben ze hard nodig om zichzelf goed warm te houden naast een beperkt voedselaanbod. Hier op de Veluwe overigens geen 'Oostvaardersplassen' of 'AWD' taferelen. Er zal ongetwijfeld hier en daar een ouder of ziek dier doodgaan, maar het wild is goed bestand tegen deze kou!!
Na een mooie en pittige tocht kom ik in Gortel aan en steek door naar het gebied tussen Gortel en Epe. Zomaar ergens op een kruispunt maak ik deze 4 foto's. Naar alle windrichtingen één. Plak ze aan elkaar en je hebt een mooi panoramisch gezicht!


Voor onderstaande foto moet je je scherm, laptop, ipad of telefoon even een kwartslag naar links draaien..... Dit is een klein 'berspaadje' w.s. naar een mooie aanzit plek voor fotografen of jagers... Het leuke van dit paadje is...: dat het wild het gebruikt als wissel, een ree heeft hier gebruik van gemaakt, niets vermoedend op weg naar een klik of schot.... ;-)
Ondertussen begon mijn 3de etappe: van Gortel richting Epe.

Her en der op de Veluwe zijn nog oude wildakkers te vinden. Dit is wel een hele grote! Deze wildakkers werden vroeger goed bijgehouden zodat er voldoende gras en kruiden groeiden voor het wild. Al vele jaren worden deze 'akkers' niet bijgehouden. Hier er daar zijn weer geluiden te horen om deze wildakkers weer actiever te gaan gebruiken... Kan leuk zijn als observatiepunten..

Aan mijn benen was te voelen dat het tijd werd om naar huis te gaan. Al was het dit keer geen 'plaksneeuw', zo'n afstand fietsen ben ik niet echt meer gewend... Etappe 4 ging wat vlugger toen ik eenmaal ergens in de buurt van het 'verscholen dorp' dit vriendelijke bord tegenkwam....
'Afgepijgerd', maar voldaan kwam ik ongeveer 3 uur later weer thuis met een kleine 30 kilometer in de benen. Geen wild gezien, maar wel enorm genoten van de rust, de prenten en de mooie nieuwe plekjes die ik kon toevoegen aan m'n 'maps'.....
Een aanrader zo midden in de week!
Om het wildgehalte van deze blog op peil te houden, hopelijke de volgende keer weer wat zichtbaar wild.

zaterdag 12 januari 2013

Wintertochten 2012/2013


Winter? Wat is dat? Tja, al is het weer enkele weken geleden dat ik deze foto's maakte, maar er heeft ook in Nederland toch echt een mooi pak sneeuw gelegen! In december heb ik onderstaande fietstocht gemaakt. Een heerlijke fietstocht om het gebied achter 'het Roode Koper' in Elspeet verder te verkennen. Het idee was om tot het Beekhuizerzand te fietsen en dan gelijk het gebied rond het nieuwe ecoduct Hulshorst over de A28 te verkennen. Dat liep helaas iets anders... 
Ondanks een mountainbike was het heel zwaar, soms onmogelijk, om te fietsen. Grote delen van de tocht moest ik lopen..
Maar... Wat is het genieten in een 'verstild' wit bos! Het grootste deel van de tocht ben ik geen mens tegen gekomen... Heerlijk! Ik had het een en ander aan sporen / wissels verwacht, maar dat viel nogal tegen. Bijna geen spoor gezien!
Al kom je dan geen wild tegen, een wit bos geeft genoeg mooie plaatjes om de camera tevoorschijn te halen. Een deel van de foto's van dit bericht zijn gemaakt met de telefoon...


 Stillevens.....

Helaas had ik geen tijd meer om verder het gebied door te trekken om naar het ecoduct te gaan. Dat was toch nog wat te ver...

Uiteraard heb ik dat op een later  tijdstip nog wel goed gemaakt:
Al was het vakantie, toch niet zoveel tijd vrij kunnen maken om weer het bos in te trekken. Maar... het kwam er toch nog van... Hoog tijd om de omgeving van het ecoduct Hulshorst te verkennen. Vele artikelen zijn er al over geschreven, maar zelf had ik er alleen nog maar onderdoor gereden.
Uiteraard goed gekeken of er in de buurt van de toegang (Hulshorstkant), voorzover dat kan en mag, sporen te vinden waren. Er liepen er wel wat, maar niet van die 30 waar in de krant over geschreven werd. Opvallend dat het gebied  tussen de zandverstuiving en de toegang tot het ecoduct helemaal niet diep is. Betekent dat er maar een 'smalle' strook is waar geen mensen mogen komen. Paden zijn verlegd door simpelweg er een boom overheen te laten vallen.
Bovenstaande prent lijkt erop die die van een hert, maar de afdruk van z'n sporen lijken wat ver uit elkaar te staan en redelijk diep in verhouding tot de afdruk van z'n hoef.
Niet te missen op het Hulshorsterzand is dit gedenkteken. Helaas is de 'muntjesmaakmachine' kapot...
Zomaar wat mos aan de rand van de zandverstuiving. Ook wel apart; er zijn delen die heel erg vochtig zijn aan de rand van de zandverstuiving. Niet direct iets wat je verwacht bij een zandverstuiving..
Zo'n zandverstuiving is ook wel weer makkelijk om sporen / prenten te zoeken. Dit is niet te missen.
Aan de andere kant van het ecoduct, pal aan de Oudeweg in Hulshorst, heb je dit zicht op het ecoduct. Ik begrijp eerlijk gezegd niet waar de herten hier moeten blijven. Aan de ene kant een soort camping (met ongetwijfeld een hek) en aan de andere kant een weg. Niet direct aantrekkelijk om op lavei te gaan...
Maar... we zullen het gaan zien. Er zal ongetwijfeld goed gemonitoord worden of én hoeveel herten gebruik gaan maken van dit ecoduct. Laat ze maar komen!


En zaterdag 12 januari een mooie wandeling gemaakt op en om de Noorderheide:
Met de twee helften van @grofwild / grofwild.blogspot.com een mooie tocht gemaakt! Temperatuur: rond het vriespunt en een heel licht sneeuwbuitje. Heerlijke omstandigheden om een fikste tippel te maken. Onderweg naar Elspeet al diverse overstekers, dus de ochtend begon goed!
Vandaag stond de omgeving van 'de Noorderheide' op het programma. Een stuk heidegebied waar we wel eens geweest waren, maar waarvan we zeker nog niet alles gezien hadden. Bijzonder aan dit, oorspronkelijke privébezit, zijn de vele waterlopen en bassins die ooit door een rijke industrieel op zijn landgoed zijn aangelegd. Momenteel worden deze door vrijwilligers hersteld en proberen ze met 2 grondwaterpompen het effect na te bootsen. Het zorgt wel voor wat afwisseling in het landschap..
Vrij snel vanaf de parkeerplaats hadden we onze eerste 'wildontmoeting' tijdens de wandeling. In de verte, in het niet voor publiek toegangkelijke deel, liepen 7 geweidragers langs. Redelijk te zien met verrekijker, helaas te ver en te schemerig voor mijn fototoestel. Waarschijnlijk zal grofwild.blogspot.com er wel een foto plaatsen.
Niet veel verder ontdekten we deze, voor ons nog onbekende, wildkansel/  kijkscherm. Achter het kijkscherm ligt een vrij grote wildweide. Op dat moment leeg en zoals het er naar uitzag ook niet een weide die actief door het wild gebruikt wordt. Toch weer een leuke ontdekking en op loopafstand van de parkeerplaats.
Al pratend over de flora en fauna kwamen we deze bijzondere paddenstoelsoort tegen. Vorig jaar heb ik hier ook al een keer een foto van geplaatst. We noemen het maar 'pluisjeszwam'. Het lijken hele dunne haartjes, meer een soort schimmel.
 
Een deel van onze wandeling liep langs het raster van 'het Kroondomein'. Helaas staat er nog een groot deel van dit raster tussen b.v. Noorderheide en het Kroondomein. Gelukkig is er al veel verdwenen, maar delen staan er nog. Een deel van het wild trekt zich niets van zo'n raster aan. Al is dit een raster wat al het wild zou moeten tegenhouden, een wissel laat zien dat er toch wild passeert. Nader onderzoek (haren die aan het draad zijn blijven hangen) wees uit dat het reewild zou moeten zijn wat hier passeert. Betekent wel dat ze zo'n beetje met hun buik over de grond moeten kruipen om dat de afstand tussen grond en draad heel klein was!! Door het vele gebruik waren de 'prikkels' van het prikkeldraad opzij geschoven..
Even verderop hadden we een leuke ontmoeting met een jager die geluidloos door het bos liep. Geweer over de arm, kijker om de nek... op zwijnenjacht. Een leuk gesprek volgde. Ze hebben als jagers hun afschot voor dit jaar bij de zwijnen al bijna binnen. Vandaag waren ze met meerdere jagers 'voor de voet' op jacht.
Zomaar een groepje (helaas niet helemaal zichtbaar) kromgegroeide eikenbomen, in een cirkel 'geplaatst'.

Zo'n zandvlakte heeft wel goed te volgen prenten..... Jammer dat de vlakte zooo groot is!