Bronst Veluwe 2012 II

Bronst 2012 is nog niet afgelopen! Vanmorgen weer een fietstochtje gemaakt. Het weer zag er niet echt aanlokkelijk uit.. Het regene fors.
Op de bekende locatie bij 'de Arena' was het vrij stil. Wel wat geburl, maar veel minder dan zaterdagmorgen. De herten die we konden zien waren al vrij vroeg vertrokken, de dekking in.

Gelukkig was het ondertussen droog en officiële zonsopkomst tijd: samen met m'n reisgezel op deze morgen, het gebied ingetrokken. Al vrij snel zagen we wat op ons pad: een man die met fototoestel in de aanslag het bos 'inkeek' en een zwijn wat rustig het bospad ploegde.

De man bleek een geweidrager in 'het vizier' te hebben en het zwijn trok zich weinig van ons aan. Uiteindelijk verdwenen de geweidrager en zwijn het bos in.
Aangespoord door burlgeluiden trokken we verder. Net om de hoek waar we weer een mooi zich hadden over de weilanden stond een ree rustig te eten. Door de tegenwind bleef hij vrij lang in het weiland staan.

Verder was het rustig in het gebied wat betreft bronst en herten. Regelmatig kwamen we andere wildliefhebbers tegen. Uiteraard de locatie bezocht waar zaterdag ook een roedel zich schuilhield. Dat was nu weer het geval. Geweidrager met ... hinden verbleef in dit relatief kleine stukje groen.

Toen we een van de opzichters van het gebied tegenkwamen heb ik hem uiteraard de vraag gesteld: zijn er dit jaar meer 'bronstrijpe' geweidragers afgeschoten? De echte bronst en bronstroedels bevinden zich dit jaar maar op 1 locatie in tegenstelling tot andere jaren. Dan konden we op 3 locaties genieten van de bronst. Gemiddeld zaten de beheerders redelijk op het afschotniveau wat ze moesten halen en deels vind er nu geen afschot meer plaats vanwege de bronst. Maar er zijn niet meer geweidragers afgeschoten dan anders, dus die mogelijke verklaring valt af. Hij kon ook niet duidelijk achterhalen wat de oorzaak was.

Het was ondertussen al negen uur geweest toen wij ons laatste deel van de tocht begonnen. Ik hoopte dat we nog wat wild duidelijk zouden kunnen waarnemen zodat m'n reisgenoot met deze ervaring naar huis kon gaan.. En ja hoor... het lukte:

Net te ver weg voor een mooie, scherpe foto. Maar toch.. Nog geen imposante geweidrager, al bleek later dat deze heer ook een aantal dames om zich heen had verzameld. Één daarvan stak nadat hij verdween het pad nog over. Later ontdekte mijn reisgenoot heel scherp hetzelfde roedel in een bosvak. Geweidrager met ongeveer 10 hinden. Dat deze geweidrager mee doet met deze bronst was niet alleen te zien aan z'n roedel, maar ook aan de kleur van z'n vacht; de onderkant van z'n buik was donkerbruin/ zwart van de modder. Herten 'plassen' zich in deze tijd onder en rollen daarna lekker door de modder waardoor er een eigenaardige 'bronstlucht' ontstaat.

Onze bronstervaringen worden blew. van het weekend vervolgt!