Informatieve bijlage over de jacht:
Vandaag zat er bij het RD een leuke bijlage over wildbeheer, oftewel de jacht. Ook digitaal te lezen: http://www.refdag.nl/dossiers/overzicht-dossiers/consument/jacht.Leuke informatieve bijlage met voor- en tegenstanders van de jacht, jachtweetjes e.d. Onder andere dit lijstje vond ik wel handig. Het gebeurd namelijk nog wel eens dat ik op een tocht een schot hoor vallen. Je vraagt je dan wel eens af; is het nu nog jachttijd?
Perioden waarin gejaagd mag worden:
Wilde eend: 15 augustus tot 31 januari
Haas: 15 oktober tot 31 december
Fazantenhen 15 oktober tot 31 december
Fazantenhaan: 15 oktober tot 31 januari
Houtduif: hele jaar
Konijn: hele jaar
Edelhert: 1 augustus tot 28 februari
Reegeit: 1 januari tot 15 maart
Reebok: 1 mei tot 15 september
Wild zwijn: 1 juli tot 28 februari
Natuurfotograaf Maas van de Ruitenbeek (41) uit Nunspeet jaagt met zijn camera bijna dagelijks op wild.
„Als ventje van een jaar of zeven genoot ik al van het struinen door het veld. Later wilde ik anderen laten meegenieten van wat ik zag. Ik kwam er snel achter dat dat geen kwestie was van even een plaatje knippen. Inmiddels fotografeer ik bijna dertig jaar en staan er op mijn site natuurfoto-maas.nl zo’n 3000 beelden. Zeker in een jaargetijde als de herfst ben ik vrijwel dagelijks in het bos te vinden. Op de Veluwe kan ik geen wild bedenken dat ik nog niet voor de lens heb gehad. Ik geniet erg van onverwachte ontmoetingen. Een paar maanden terug zat ik op een zomeravond rustig een reegeitje te observeren. Opeens zag ik het diertje gespannen opkijken, maar waarom snapte ik niet. Totdat er met sierlijke sprongen een boommarter uit het bos kwam. Daar heb ik toen een mooie opname van kunnen maken. Dat zijn buitenkansjes. Ook heb ik in zes à zeven jaar tijd twintig platen van dassen gemaakt. Ze hebben de naam erg schuw te zijn. Dat viel me uiteindelijk mee. Het was vooral lastig omdat het nachtdieren zijn. Maar de aanhouder wint, al heeft het me wel 1500 uur gekost om deze foto’s te knippen. Je hebt de dieren nu eenmaal niet aan een lijntje.”
Manieren van jagen:
Water- en kleinwildjacht - Jachtmethode voor de voet
Nederland telt verschillende methodes om grofwild (zwijnen, edelherten, reeën, moeflons) en kleinwild (houtduiven, hazen, konijnen, fazanten, wilde eenden en patrijzen) te jagen. Jacht voor de voet is een jacht meestal voor één of enkele personen. De jager loopt, al dan niet met zijn hond, door het jachtveld en bejaagt daar het wild. Een andere vorm, de jacht op waterwild, heeft plaats vanaf een boot, een eendenkooi of vanaf een bedekte omgeving op de grond. Deze jacht is toegestaan op wilde eenden of –met speciale vergunningen– op smienten en diverse ganzen.
Aanzitjacht - Jachtmethode meestal vanaf een hoogzit
De aanzitjacht vindt meestal plaats bij wilde zwijnen, maar ook bij herten en reeën. Om het wild in het vizier te krijgen, loopt de jager niet door het veld, maar blijft hij lange tijd op dezelfde plek zitten. Deze jachtvorm vindt meestal plaats vanaf een hoogzit, een verhoging die ervoor zorgt dat het jachtveld beter is te overzien, wild makkelijker te tellen en het schot beter te plaatsen. Jagers nemen soms plaats in een hut, een bankje met een ladder of een aan de bovenzijde open kansel. Doordat de jager hoger zit, schiet hij vrijwel altijd veilig. De kogel komt bij doorslag immers in de grond terecht.
Drukjacht - Jachtmethode met slechts één jager
Eén jager, drijver of zogenaamde voorjager met zijn hond zorgt ervoor dat het wild rustig in beweging komt. Doel is de jager in staat te stellen om het wild met een welgemikt schot af te schieten. De jager werkt bij deze jachtmethode vaak vanuit een hoogzit in het bos of aan de rand van het bos. Bij deze aanpak probeert de drijver het wild in de benen te krijgen, zodat de jager de beesten beter op de korrel kan nemen. De drukjacht is een wezenlijk andere methode dan de drijfjacht (zie onder), waarbij een grote groep jagers of drijvers het wild opjaagt langs de loop van het geweer van de jagers.
Lokjacht - Jachtmethode via het lokken van wild
Bij de lokjacht proberen jagers hun wild naar een geschikte plaats te lokken. Deze jachtmethode wordt vaak gebruikt bij de jacht op houtduiven. Bij wilde zwijnen wordt soms voer gebruikt om de dieren naar de plaats te lokken waar de jagers ze goed kunnen afschieten. Een eeuwenoude vorm van lokjacht is de natuurlijke eendenkooi. Wilde eenden worden via in een waterplas naar een uitloper gelokt die is begroeid of afgeschermd met riet. Aan het uiteinde van een spits toelopende uitloper bevindt zich een vangsysteem, waarmee de eend uiteindelijk wordt gevangen.
Drijfjacht - Jachtmethode door het opdrijven van wild
De drijfjacht heeft plaats met meerdere jagers, honden of drijvers. De af te schieten dieren worden uit een bepaald gebied gedreven en opgewacht door jagers. De drijfjacht op grofwild, waaronder edelherten, reeën, damherten, moeflons en wilde zwijnen, is in Nederland sinds 1 april 2002 verboden. Reden hiervoor is dat jagers het opgedreven wild minder nauwkeurig kunnen afschieten dan stilstaand wild. Drijfjacht op kleinwild, zoals hazen, konijnen en fazanten, is in Nederland wel toegestaan.
Wilddagen Vierhouten:
Vorige week nog naar de wilddagen in Vierhouten geweest. Een leuk culinair evenement met nog wat kraampjes van organisaties en / of aanbieders van artikelen die een relatie met wild hebben. Wat lekkere wildhapjes geproefd; gestoofd hertenvlees in een heerlijk sausje met puree van tamme kastanjes en een wildzwijn satéstok. Wel een raar idee dat je mogelijk iets eet wat je in het bos bent tegengekomen. Maar ja, dat kan bij een koe o.i.d. ook gebeuren.... :-)
http://www.wilddag.nl/
Komende week vakantie. We gaan ons wildgebied wat verleggen en zwerven een weekje niet over de veluwe rond. Collega blogger van grofwild.blogspot.com is er wel weer! Mogelijk hebben we wat verhalen en foto's vanuit een heel ander gebied!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten