Hertenbronst 2012, Veluwe

Een blog over de bronst van 2012 kan natuurlijk niet achterblijven. Inclusief de zogenaamde voorbronst zijn de herten nu al 3 weken actief. Tussendoor een aantal dagen wat minder activiteit, maar op dit moment volop! Het lijkt erop dat we nu tegen de hoogbronst aanzitten.

Zo kon het gebeuren dat ik een bepaald gebied doorgefietst had, wel wat had gezien, maar vluchtig, dacht dat ik niets meer zou zien, dus was niet scherp meer... Fiets ik een bosvak uit naar de hei, staat er een enorm roedel op de hei met op de achtergrond de opgaande zon..... Uiteraard zien ze mij eerder.... Heel stom.. gemiste kans voor mooie foto's.. Dus; altijd blijven opletten! Foto volgt.

Bronst betekent voor ons een drukke periode.. Lekker vaak de natuur in, vroeg het bed uit en laat erin....
Niet alle tochten leveren evenveel ontmoetingen met herten op, maar hoe meer we richting de hoogbronst gaan, hoe meer de herten zich laten zien / fotograferen terwijl het licht is. Bronstige herten zijn in die periode toch wat 'roekelozer' en omdat er op sommige momenten erg veel mensen staan te kijken kan het lang duren voordat de bronstroedels de vlakten verlaten en de dekking opzoeken.

De bronst van 2012 is om verschillende redenen toch weer heel anders als de bronst van 2012. Het meest opvallende is dat de bronst zich dit jaar zich vooral op 1 plaats afspeelt in Elspeet. De afgelopen jaren konden we op 3 locaties genieten van het bronstspektakel. Dit jaar met name rond de 'arena van Elspeet'. Wat de oorzaak daarvan is? Zijn er mogelijk wat grotere herten afgeschoten waardoor er minder 'bronstrijpe' geweidragers zijn? Is het op andere locaties toch wat te onrustig? Dat laatste kan het geval zijn omdat er in een deel van Elspeet elke keer om zes uur 's morgens al hout wordt geoogst. Niet echt bevorderlijk voor de rust...

Op de plaats waar ik een week eerder een roedel 'miste' let ik de volgende keer uiteraard extra goed op. En ja hoor...:

Trotse houding!

Bovenstaand beeld laat goed zien wie er de baas is! Al is het geen topfoto, het beeld is duidelijk: wie maakt me wat! Dikke bronstmanen, gespierde bouw. Deze 12 / 14 ender gaat zeker een rol spelen in de bronst!

Dezelfde morgen: erg nevelig, toch een geweidrager te zien... Mooie ochtend, mooie kleuren. Maar ik hoop op meer.... Overigens in die week ook voor het eerst 'manke Nelis' gezien. Een geweidrager wat toen al mank liep. Het leek op afstand een plaatshert te zijn, maar vreemd genoeg 'joeg' hij zijn roedel een prikkeldraad over een ander weiland in en verdween zelf de tegenovergestelde richting uit. Niet echt het gedrag van een bezitterige plaatshert.

Vandaag, 22 september 2012, een hele andere bronstochtend. Nadat ik gisteravond na een receptie een groot deel van de collega's heb laten kennismaken met de bronstgeluiden op de Aardhuisweg, vanmorgen weer met een gast het bos in. Lekker vroeg, eerst nog wat plekken langs om te luisteren hoe het daar met de bronst is. Een leuke ontmoeting wil ik jullie niet onthouden. Er stak niet zo ver voor mijn auto een hert over het bos weer in. Iets verder zet ik de auto stil, stap uit en probeer een herten'blaf' na te doen. Hij reageert! Zo ging dat enkele keren heen en weer totdat er een colonne auto's met wildtoeristen arriveerde... Verder... lijkt helaas de bronst zich te beperken tot 'de Arena' in Elspeet. Wat de oorzaak is? Mogelijk zijn er wat oudere geweidragers geschoten zodat er minder concurrentie is? Stonden we eerst met ongeveer 50 mensen te luisteren en te kijken naar een bronstroedel in 'de Arena', helaas te ver weg voor een foto. Gelijk met de officiële zonsopkomsttijd via de bospaden naar de overkant gefietst. Aan de bosrand zat Piewie (van grofwild.blogspot.com en grofwildfoto.blogspot.com) te filmen.

Dit tafereel zagen we aan de overkant. Een mooi bronstroedel wat 'de Arena' niet uit durft? te trekken. Na een tijdje bleek er ook een tweede geweidrager te zijn! Dat leverde uiteindelijk wat moois op!

Tweede geweidrager nadert van links het roedel en probeert het plaatshert te imponeren door zijn gedrag, lucht en burlen. De hinden worden er wat onrustig van...
De geweidragers naderen elkaar, lopen wat om elkaar heen te draaien, zonder geluid overigens, en uiteindelijk achter elkaar.. 

Dat om elkaar heen draaien heeft niet het gewenste effect. Wat doe je dan? De beuk erin! Kletterende geweien is het gevolg. Prachtig geluid zo op de open vlakte met wat mistflarden boven het veld. Een korte maar hevige strijd, de hinden gaan er ondertussen gedeeltelijk van door, en een van de twee geweidragers neemt de benen.. Z'n bek open, afgepeigerd vlucht hij het bos in.

Een uitsnede om goed te kunnen zien wat er gebeurd. Let op de hinde rechts die er vandoor gaat...

Iets verderop stond dit kleine roedeltje te kijken... Een zeer jonge geweidrager (spitser) met enkele hinden. Afgedwaald van het grotere roedel? Een brutale jonge geweidrager die z'n kans pakt? In ieder geval waren ze erg onrustig en wisten ze niet wat ze moesten doen. Mogelijk voelden ze zich wat veilig door de nevels?

Ondanks deze mooie momenten was onze tocht nog niet voorbij. Op verschillende plaatsen was nog geburl te horen. Wegtrekkende herten die (met roedel) een rustplaats zoeken. Ze zijn toch ruim 12 uur actief geweest. De eerste geluiden worden 's avonds al om 19.30 uur gehoord, vanmorgen ging het door tot 8.00 uur. Net naast een klein paadje werden we opgeschrikt door een duidelijke burl.... Hemelsbreed op 50 meter staat een grote geweidrager in de dekking. Omringd door zijn bronstroedel burlt hij nog een paar keer en gaat dan liggen. Het hele roedel is 'opgeslokt' door de dekking van het groen.

Deze bronstbelevenissen krijgen hopelijk volgende week een vervolg!