Bronst 2011

Zoals ik aangaf in m'n vorige bericht begint de bronst goed op gang te komen. Dat is niet alleen hoorbaar aan de bronstgeluiden, maar ook zichtbaar aan het aantal mensen wat rondrijdt op de Veluwe. Op zich natuurlijk prachtig dat er zoveel mensen komen genieten van de bronst, maar rustig kijken is er soms niet meer bij.

Zeker het bronstgebied in Elspeet wordt steeds populairder. Gelders Landschap gaat er zelfs een wildscherm bouwen. Veel mensen in het gebied betekent ook 'overlast'. De beheerders, opzichters en vrijwilligers zijn er maar druk mee. Traditiegetrouw is de Oud Zwolseweg in deze tijd voorzien van 'verboden te parkeren' borden en je mag er niet meer stil staan. In het verleden stond er 1 lange file van mensen die daar aan het luisteren waren. Heel lastig omdat diverse wissels de weg over gaan.

Terug naar de bronst van 2011. Nadat ik vorige week al van de eerste geluiden genoten had, deze week 2 keer op pad geweest. Woensdag eerst naar het Kroondomein (zie vorige bericht). Daar 's morgens niets gemerkt van de bronst, maar in de voorbronst zijn de herten met name 's avonds laat / 's nachts actief. Pas in de hoogbronst kunnen de activiteiten nog wel eens doorgaan tot 8 / 9 uur 's morgens.

Onderweg naar het Kroondomein aan de rand van Staverden wel het eerste bronstroedel van dit seizoen kunnen fotograferen:

Niet scherp, maar even voor het sfeertje..

Vanmorgen met @grofwild / grofwild.blogspot en Henk op pad geweest. Fiets mee en toeren maar. Al vrij snel hadden we de eerste burl-geluiden te pakken. Wel wat ver weg, want we konden het gebied nog niet in. Uiteraard wachten we netjes op de zonsopgang. Zodra het tijd was zijn we het gebied verder ingetrokken. Een tijdje een geweidrager die in de dekking stond, geobserveerd.

Al pratend fietsten we over en zandpad met wat bochten. Gezellig keuvelend over ons werk, niet rekenend op een ontmoeting met wild, stonden er 3 mooie jonge geweidragers achter een houtwal op ong. 50 meter. Balen.... Door ons praten waren ze snel verdwenen. Sorry Henk....

Maar het één en ander werd later weer 'goed' gemaakt. Een mooi bronstroedel wat probeerde een drukke weg over te steken, maar uiteindelijk niet durfde. We zagen ze het eerste stuk land oversteken, wisten dat er nog een weiland voor hen lag en zijn daar gaan staan:

Leidhinde voorop en gauw oversteken! Hoeveel zouden er voorbij komen?

Liep het plaatshert eerst achteraan om z'n harem voor zich uit te jagen, nu kwam hij wat meer naar de voorhoede. Zoals je op deze foto aardig kan zien bestaat een bronstroedel uit 1 geweidrager (het plaatshert) en veel hinden met kalfjes. Tijdens deze oversteek was er geen concurrent in de buurt, daar was het ook al te licht voor. Rond een uurtje of 8. Nog steeds niet kunnen zien hoe groot dit bronstroede was.

Uiteindelijk kwam ik op een stuk of 30. Later bleek dat er een deel was dat zich had afgesplitst van het roedel. Waarschijnlijk omdat ze niet rustig over konden steken en van verschillende kanten zich 'bedreigd' voelden door mensen. Ook dit roedel ging niet verder naar links, de houtwal in om daarna over te steken. Eerst nog even een uitsnede. Jammer dat de achtergrond niet zo mooi is...

Bij deze, zo te zien, 12-ender, zijn z'n bronstmanen en donkere kleur mooi te zien. De kans is aanwezig dat deze 12-ender het nog een keer verliest van een concurrent. Zijn roedel wat vanmorgen nog tussen de 30 en 40 dieren bevatte, zal de komende weken nog wel wat kleiner worden. Af en toe worden er een paar hinden 'afgesnoept' door concurrenten.

Het is te druk op de weg die ze moeten oversteken, dus keert alles zich om en gaat er in volle vaart vandoor:

Op de laatste foto is mooi te zien dat het plaatshert moeite doet om alles bij elkaar te houden. Het lijkt dan net zo'n schotse collie die de kudde bij elkaar moet houden. Deze weken zijn zeer afmattend voor de geweidragers. Een aantal weken (met name 's avonds en s'nachts tot 's morgens zijn ze druk met hun roedel bij elkaar te houden, concurrenten op afstand te houden en in de gaten houden welke hinden 'tochtig' zijn. Al met al een afmattende tijd. Gelukkig heeft een geweidrager de maanden daarvoor juist veel voedsel getegeten en zich voorbereid op de bronsttijd.

Helaas verdween uiteindelijk het roedel. Een stuk verderop zagen we in de dekking wat hinden staan. Veel mensen zullen waarschijnlijk dit niet eens zien:

Uiteindelijk kwam uit dat deel van het gebied ook nog een groot roedel uit de dekking. Helaas vrij ver, maar met grote spoed staken deze de weilanden over om zo gauw mogelijk de grote bospercelen op te zoeken voor hun daginstand. Het plaatshert van dit roedel was te lang op 'vrijersvoeten' geweest en had nu last van de mensen die het gebied doortrekken.

Bronst 2011... Geniet ervan!